هر آنچه باید در مورد سکته مغزی بدانید: سه نوع اصلی منبع قابل اعتماد سکته مغزی وجود دارد:
سکته مغزی ایسکمیک: این شایع ترین نوع سکته مغزی است که 87 درصد از کل موارد را تشکیل می دهد. لخته خون از رسیدن خون و اکسیژن به ناحیه ای از مغز جلوگیری می کند.
سکته هموراژیک: این اتفاق زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی پاره شود. اینها معمولاً نتیجه آنوریسم ها یا ناهنجاری های شریانی وریدی (AVMs) منبع مورد اعتماد هستند.
حمله ایسکمیک گذرا (TIA): این اتفاق زمانی رخ می دهد که جریان خون به بخشی از مغز برای مدت کوتاهی ناکافی باشد. جریان طبیعی خون پس از مدت کوتاهی از سر گرفته می شود و علائم بدون درمان برطرف می شوند. برخی از مردم به این می گویند که ضربه کوچک است.
سکته مغزی می تواند کشنده باشد. طبق گزارش انجمن قلب آمریکا (AHA)، میزان مرگ و میر تعدیل شده با سن برای سال 2017، 37.6 در هر 100000 تشخیص سکته مغزی با منبع مورد اعتماد بود. پزشکان پیشرفت زیادی در مدیریت سکته مغزی داشته اند، به این معنی که این میزان مرگ و میر 13.6 درصد کمتر از سال 2007 است.
در این مقاله علت بروز سکته مغزی و نحوه درمان آن توضیح داده شده است. همچنین انواع مختلف سکته مغزی و همچنین اقداماتی را که فرد می تواند برای پیشگیری از آنها انجام دهد را بررسی می کند. با ویستان همراه باشید.
سکته مغزی چیست؟
سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که انسداد یا خونریزی رگ‌های خونی باعث قطع یا کاهش جریان خون به مغز شود. وقتی این اتفاق می افتد، مغز اکسیژن یا مواد مغذی کافی دریافت نمی کند و سلول های مغز شروع به مردن می کنند.
سکته مغزی یک بیماری عروق مغزی است. این به این معنی است که بر رگ های خونی که اکسیژن مغز را تغذیه می کنند تأثیر می گذارد. اگر مغز اکسیژن کافی دریافت نکند، ممکن است آسیب شروع شود.
این یک اورژانس پزشکی است. اگرچه بسیاری از سکته های مغزی قابل درمان هستند، اما برخی از آنها می توانند منجر به ناتوانی یا مرگ شوند.
رفتار
از آنجایی که سکته های ایسکمیک و هموراژیک علل و اثرات متفاوتی بر بدن دارند، هر دو نیاز به درمان های متفاوتی دارند.
تشخیص سریع برای کاهش آسیب مغزی و توانمندسازی پزشک برای درمان سکته مغزی با استفاده از روش مناسب برای نوع مهم است.
بخش های زیر گزینه های درمانی سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی هموراژیک و همچنین برخی نکات کلی توانبخشی برای هر دو نوع را پوشش می دهد.
متخصص نوار مغز در تهران | 10 متخصص برتر نوار مغز در سال 1403
سکته مغزی ایسکمیک
سکته مغزی ایسکمیک به دلیل انسداد یا باریک شدن عروق رخ می دهد. تمرکز درمان بر بازگرداندن جریان کافی خون به مغز است.
درمان با مصرف داروهایی شروع می شود که لخته ها را می شکنند و از تشکیل لخته های دیگر جلوگیری می کنند. پزشک متخصص سکته مغزی ممکن است داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یا تزریق فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (TPA) را تجویز کند.
TPA در حل کردن لخته ها بسیار موثر است. با این حال، تزریق باید ظرف 4.5 ساعت از شروع علائم سکته مغزی انجام شود.
اقدامات اورژانسی شامل تزریق TPA به طور مستقیم در شریان مغز یا استفاده از کاتتر برای برداشتن فیزیکی لخته است. تحقیقات در مورد مزایای این روش ها ادامه دارد.
سکته هموراژیک
نشت خون به مغز می تواند باعث سکته مغزی هموراژیک شود. درمان بر کنترل خونریزی و کاهش فشار روی مغز متمرکز است.
درمان اغلب با مصرف داروهایی آغاز می‌شود که فشار را در مغز کاهش می‌دهند و فشار خون کلی را کنترل می‌کنند و همچنین از تشنج و هرگونه انقباض ناگهانی رگ‌های خونی جلوگیری می‌کنند.
اگر فردی از داروهای ضد انعقاد رقیق کننده خون یا داروهای ضد پلاکت مانند وارفارین یا کلوپیدوگرل استفاده می کند، می تواند داروهایی برای مقابله با اثرات رقیق کننده های خون دریافت کند.
جراحان می توانند برخی از مشکلات رگ های خونی را که منجر به سکته های هموراژیک شده یا می توانند منجر شوند، ترمیم کنند.
هنگامی که یک آنوریسم – یا برآمدگی در رگ خونی که ممکن است ترکیده شود – باعث سکته هموراژیک می شود، جراح می تواند گیره های کوچکی را در پایه آنوریسم قرار دهد یا آن را با سیم پیچ های جداشدنی پر کند تا جریان خون را متوقف کند و آنوریسم را کوچک کند.
اگر خونریزی به دلیل AVM رخ دهد، جراح می تواند آن را حذف کند. AVM ها اتصالات بین شریان ها و سیاهرگ ها هستند که می توانند در معرض خطر خونریزی باشند.
توانبخشی
سکته مغزی یک رویداد بالقوه تغییر زندگی است که می تواند اثرات فیزیکی و عاطفی پایداری داشته باشد.
بهبودی موفقیت‌آمیز پس از سکته مغزی اغلب شامل درمان‌ها و سیستم‌های حمایتی خاصی است، از جمله:
گفتار درمانی: این کار به مشکلات تولید یا درک گفتار کمک می کند. تمرین، تمدد اعصاب و تغییر سبک ارتباطی همگی می توانند ارتباط را آسان تر کنند.
فیزیوتراپی: این می تواند به فرد کمک کند تا حرکت و هماهنگی را دوباره بیاموزد. مهم است که فعال بمانید، حتی اگر این کار در ابتدا دشوار باشد.
کاردرمانی: این می تواند به فرد کمک کند توانایی خود را در انجام فعالیت های روزانه مانند حمام کردن، آشپزی، لباس پوشیدن، خوردن، خواندن و نوشتن بهبود بخشد.
گروه‌های حمایتی: پیوستن به یک گروه حمایتی می‌تواند به فرد کمک کند تا با مشکلات رایج سلامت روانی که ممکن است پس از سکته مغزی رخ دهد، مانند افسردگی، کنار بیاید. بسیاری از آنها به اشتراک گذاشتن تجربیات مشترک و تبادل اطلاعات مفید است.
حمایت دوستان و خانواده: دوستان نزدیک و اقوام باید سعی کنند پس از سکته مغزی، حمایت عملی و راحتی ارائه دهند. اینکه دوستان و خانواده بدانند چه کاری می توانند برای کمک انجام دهند بسیار مهم است.
توانبخشی بخش مهم و مداوم درمان سکته مغزی است. با کمک صحیح و حمایت عزیزان، بسته به شدت سکته مغزی، معمولاً بازیابی کیفیت زندگی عادی امکان پذیر است.
جلوگیری
بهترین راه برای جلوگیری از سکته مغزی، رسیدگی به علل زمینه ای است. افراد می توانند با ایجاد تغییرات در سبک زندگی به این مهم دست یابند مانند:
خوردن یک رژیم غذایی سالم
حفظ وزن متوسط
ورزش منظم
نکشیدن تنباکو
اجتناب از الکل، یا فقط نوشیدن متوسط
خوردن یک رژیم غذایی مغذی به معنای شامل مقدار زیادی از موارد زیر است:
میوه ها
سبزیجات
غلات کامل
آجیل
دانه
حبوبات
مطمئن شوید که مقدار گوشت قرمز و فرآوری شده در رژیم غذایی و همچنین کلسترول و چربی های اشباع شده را محدود کنید. همچنین، مصرف متوسط نمک برای حمایت از سطح فشار خون سالم.
سایر اقداماتی که فرد می تواند برای کمک به کاهش خطر سکته انجام دهد عبارتند از:
کنترل سطح فشار خون آنها
مدیریت دیابت
دریافت درمان برای بیماری قلبی
علاوه بر ایجاد این تغییرات در شیوه زندگی، مصرف داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت نیز می تواند خطر ابتلا به سکته مغزی دیگر را کاهش دهد.
انجام جراحی شریان قلبی، شریان کاروتید یا آنوریسم مغزی نیز می‌تواند خطر سکته‌های مغزی اضافی را کاهش دهد، همانطور که برخی از گزینه‌های جراحی دیگر هنوز تحت بررسی هستند.
علل و عوامل خطر سکته مغزی چیست؟
هر نوع سکته مغزی دارای مجموعه ای از علل بالقوه متفاوت است. با این حال، به طور کلی، سکته مغزی احتمال بیشتری دارد که فرد را تحت تاثیر قرار دهد اگر:
اضافه وزن یا چاقی دارند
55 سال یا بیشتر سن دارند
سابقه شخصی یا خانوادگی سکته مغزی داشته باشید
فشار خون بالا دارند
دیابت دارند
کلسترول بالا دارند
بیماری قلبی، بیماری شریان کاروتید یا بیماری عروقی دیگری دارید
بی تحرک هستند
مصرف بیش از حد الکل
دود
از داروهای غیرمجاز استفاده کنید
برخی از مطالعات نشان داده اند که خطر مرگ ناشی از سکته مغزی در مردان بیشتر از زنان است. با این حال، یک بررسی سال 2016 از مطالعات منبع معتبر نشان می دهد که این تفاوت ها تنظیمات نژاد، سن، شدت سکته مغزی و سایر عوامل خطر را در نظر نمی گیرند.
این بررسی توضیح می دهد که خطر مرگ و میر ناشی از سکته مغزی اغلب به دلیل سن و جمعیت شناسی افزایش می یابد، نه تفاوت های بیولوژیکی بین مردان و زنان.
بر اساس تجزیه و تحلیل سال 2016، افراد آفریقایی آمریکایی در معرض خطر بیشتری برای تجربه اولین بار سکته مغزی هستند. آنها همچنین حدود 60 درصد بیشتر احتمال دارد که در عرض 2 سال سکته دیگری را تجربه کنند.
بخش های زیر علل خاص هر نوع سکته را شرح می دهد:
سکته مغزی ایسکمیک
این نوع سکته به دلیل انسداد یا باریک شدن شریان هایی که خونرسانی به مغز می کنند اتفاق می افتد. این باعث ایسکمی یا کاهش شدید جریان خون می شود که به سلول های مغز آسیب می رساند.
لخته های خون اغلب باعث سکته مغزی ایسکمیک می شوند. لخته می تواند در شریان های مغز و سایر رگ های خونی بدن ایجاد شود. جریان خون آنها را به شریان های باریک تری در مغز می برد.
رسوب پلاک های چربی در داخل رگ ها نیز می تواند باعث ایجاد لخته شود که منجر به ایسکمی می شود.
سکته هموراژیک
نشتی یا ترکیدگی عروق در مغز می تواند منجر به سکته های هموراژیک شود.
نشت خون به سلول های مغز فشار وارد می کند و به آنها آسیب می رساند. همچنین خون رسانی را که می تواند پس از خونریزی به بافت مغز برسد، کاهش می دهد.
رگ های خونی می توانند ترکیده و خون به مغز یا نزدیک سطح مغز بریزند. همچنین ممکن است خون را به فضای بین مغز و جمجمه بفرستد.
داشتن فشار خون بالا، تجربه ضربه فیزیکی، مصرف داروهای رقیق کننده خون و داشتن آنوریسم می تواند باعث نشت یا ترکیدن رگ خونی شود.
خونریزی داخل مغزی شایع ترین نوع سکته مغزی هموراژیک است. این زمانی اتفاق می‌افتد که بافت مغز پس از ترکیدن سرخرگ پر از خون شود.
خونریزی زیر عنکبوتیه یکی دیگر از انواع سکته های هموراژیک است. اینها کمتر رایج هستند. در خونریزی زیر عنکبوتیه، خونریزی در ناحیه بین مغز و بافت های نازکی که آن را می پوشانند رخ می دهد.
TIA
TIA ها فقط برای مدت کوتاهی جریان خون به مغز را قطع می کنند. آنها شبیه به سکته های ایسکمیک هستند، زیرا به دلیل لخته شدن ایجاد می شوند.
مردم باید با آنها به عنوان اورژانس پزشکی برخورد کنند، حتی اگر علائم موقتی باشند. آنها به عنوان علائم هشدار دهنده برای سکته های بعدی عمل می کنند و نشان دهنده یک شریان تا حدی مسدود شده یا منبع لخته در قلب هستند.
با توجه به منبع مورد اعتماد مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از یک سوم افرادی که TIA را تجربه می کنند، اگر هیچ درمانی دریافت نکنند، ظرف یک سال دچار سکته مغزی شدید می شوند. حدود 10 تا 15 درصد از افراد در عرض 3 ماه پس از تجربه TIA دچار سکته مغزی می شوند.
علائم سکته مغز چیست؟
علائم سکته مغز چیست؟
علائم سکته مغز چیست؟
علائم سکته مغزی اغلب بدون هشدار ظاهر می شوند. برخی از علائم اصلی عبارتند از:
گیجی، از جمله مشکل در صحبت کردن و درک گفتار
سردرد، احتمالاً با تغییر هوشیاری یا استفراغ
بی‌حسی یا ناتوانی در حرکت دادن قسمت‌هایی از صورت، بازو یا پا، به‌ویژه در یک طرف بدن
مشکلات بینایی در یک یا هر دو چشم
مشکل در راه رفتن، از جمله سرگیجه و عدم هماهنگی
سکته مغزی می تواند منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت شود. بسته به سرعت تشخیص و درمان، فرد می تواند پس از سکته دچار ناتوانی های موقت یا دائمی شود.
برخی از افراد ممکن است تجربه کنند:
مشکلات کنترل مثانه یا روده
افسردگی
فلج یا ضعف در یک یا هر دو طرف بدن
در کنترل یا بیان احساسات خود مشکل دارند
علائم متفاوت است و ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد.
یادگیری مخفف “FAST” راه خوبی برای به خاطر سپردن علائم سکته است. این می تواند به فرد کمک کند تا به دنبال درمان سریع باشد. FAST مخفف:
افتادگی صورت: اگر فرد بخواهد لبخند بزند، آیا یک طرف صورتش آویزان می شود؟
ضعف بازو: اگر فرد بخواهد هر دو دست خود را بالا بیاورد، آیا یک بازو به سمت پایین حرکت می کند؟
مشکل گفتار: اگر فرد سعی کند یک عبارت ساده را تکرار کند، آیا گفتار او نامفهوم است یا غیرعادی؟
زمان اقدام: در صورت بروز هر یک از این علائم، فورا با اورژانس تماس بگیرید.
نتیجه بستگی به این دارد که فرد با چه سرعتی درمان را دریافت کند. مراقبت سریع همچنین به این معنی است که آنها کمتر دچار آسیب دائمی مغز یا مرگ می شوند
تشخیص سکته مغزی
سکته مغزی به سرعت شروع می شود. برای بهترین نتیجه، فرد باید ظرف 3 ساعت پس از اولین ظهور علائم خود در بیمارستان تحت درمان قرار گیرد.
چندین آزمایش تشخیصی مختلف وجود دارد که پزشک می تواند برای تعیین نوع سکته از آن استفاده کند. این شامل:
معاینه فیزیکی: پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد سوال خواهد کرد. آنها قدرت عضلانی، رفلکس ها، حس، بینایی و هماهنگی را بررسی خواهند کرد. آنها همچنین ممکن است فشار خون را بررسی کنند، به شریان های کاروتید در گردن گوش دهند و رگ های خونی پشت چشم را بررسی کنند.
آزمایش‌های خون: پزشک ممکن است آزمایش‌های خونی را برای تعیین خطر بالای خونریزی یا لخته شدن خون، اندازه‌گیری سطوح مواد خاص در خون، از جمله فاکتورهای لخته‌کننده، و بررسی وجود یا عدم وجود عفونت انجام دهد.
سی تی اسکن: مجموعه ای از اشعه ایکس می تواند خونریزی، سکته مغزی، تومورها و سایر شرایط درون مغز را نشان دهد.
اسکن MRI: این اسکن ها از امواج رادیویی و آهنربا برای ایجاد تصویری از مغز استفاده می کنند که پزشک می تواند از آن برای تشخیص بافت آسیب دیده مغز استفاده کند.
سونوگرافی کاروتید: پزشک ممکن است یک اسکن اولتراسوند را برای بررسی جریان خون در شریان‌های کاروتید انجام دهد و ببیند که آیا باریک یا پلاک وجود دارد یا خیر.
آنژیوگرافی مغزی: پزشک ممکن است رنگی را به رگ های خونی مغز تزریق کند تا آنها را تحت اشعه ایکس یا ام آر آی قابل مشاهده کند. این یک نمای دقیق از رگ های خونی در مغز و گردن را ارائه می دهد.
اکوکاردیوگرام: این یک تصویر دقیق از قلب ایجاد می‌کند که پزشکان می‌توانند از آن برای بررسی هرگونه منبع لخته‌هایی که می‌تواند به مغز سفر کرده باشد، استفاده کنند.
تایید نوع سکته مغزی تنها با استفاده از اسکن مغز در محیط بیمارستان امکان پذیر است.
عوارض سکته مغزی چیست؟
اثرات سکته مغزی از فردی به فرد دیگر بر اساس نوع، شدت، محل و تعداد سکته مغزی متفاوت است. مغز بسیار پیچیده است. هر ناحیه از مغز مسئول عملکرد یا توانایی خاصی است. هنگامی که ناحیه ای از مغز در اثر سکته مغزی آسیب می بیند، ممکن است عملکرد طبیعی بخشی از بدن از بین برود. این ممکن است منجر به ناتوانی شود.
مغز به 3 ناحیه اصلی تقسیم می شود:
مغز (سمت راست و چپ یا نیمکره)
مخچه (بالا و جلوی مغز)
ساقه مغز (پایه مغز)
بسته به اینکه سکته در کدام یک از این مناطق مغز رخ می دهد، اثرات ممکن است بسیار متفاوت باشد.
چه عوارضی را می توان با سکته مغزی در مغز مشاهده کرد؟
مخ بخشی از مغز است که قسمت های بالایی و جلویی جمجمه را اشغال می کند. حرکت و احساسات، گفتار، تفکر، استدلال، حافظه، بینایی و احساسات را کنترل می کند. مغز به دو طرف راست و چپ یا نیمکره تقسیم می شود.
بسته به ناحیه و سمت مخ که تحت تأثیر سکته مغزی قرار گرفته است، هر یک یا همه این عملکردها ممکن است مختل شود:
حرکت و احساس
گفتار و زبان
خوردن و قورت دادن
چشم انداز
توانایی شناختی (تفکر، استدلال، قضاوت و حافظه).
ادراک و جهت گیری به محیط
توانایی مراقبت از خود
کنترل روده و مثانه
کنترل عاطفی
توانایی جنسی
علاوه بر این اثرات عمومی، برخی از اختلالات خاص ممکن است زمانی که ناحیه خاصی از مخ آسیب دیده است رخ دهد.
بررسی اجمالی سکته مغز
سکته مغزی را به عنوان یک “حمله مغزی” در نظر بگیرید – این یک اورژانس است! هنگامی که علائم ظاهر شد، بلافاصله با 911 تماس بگیرید. هر دقیقه مهم است سکته مغزی زمانی رخ می دهد که مغز از تامین خون محروم شود. بدون اکسیژن، سلول های مغز می میرند. بسته به ناحیه آسیب دیده، فرد ممکن است در صحبت کردن، راه رفتن، دیدن یا فکر کردن مشکل داشته باشد. سکته مغزی ممکن است منجر به آسیب دائمی مغز یا مرگ شود. اگر سکته مغزی ناشی از لخته خون باشد، ممکن است از یک داروی لخته شکن یا دستگاه بازیابی برای بازگرداندن جریان خون استفاده شود.
تامین خون مغز
برای درک سکته مغزی، دانستن چگونگی گردش خون در مغز مفید است (به آناتومی مغز مراجعه کنید). خون از قلب پمپ می شود و توسط دو شریان جفت، شریان های کاروتید داخلی و شریان های مهره ای به مغز منتقل می شود (شکل 1). شریان های کاروتید داخلی نواحی قدامی (جلو) و شریان های مهره ای نواحی خلفی (پشتی) مغز را تامین می کنند.
پس از عبور از جمجمه، شریان های مهره ای راست و چپ به هم می پیوندند و یک شریان بازیلار را تشکیل می دهند. شریان بازیلار و شریان های کاروتید داخلی به صورت حلقه ای در پایه مغز به نام دایره ویلیس با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. شریان مغزی میانی شریان مغزی است که اغلب در هنگام سکته مسدود می شود.
سکته مغزی یک قطع ناگهانی خون رسانی به مغز است. بیشتر سکته‌ها در اثر انسداد ناگهانی شریان (سکته مغزی ایسکمیک) ایجاد می‌شوند. سایر سکته ها در اثر خونریزی در بافت مغز هنگام ترکیدن رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک) ایجاد می شود. اثرات سکته مغزی بستگی به شدت و ناحیه ای از مغز دارد که آسیب دیده است.
سکته مغزی ممکن است باعث ضعف ناگهانی، از دست دادن حس، یا مشکل در صحبت کردن، دیدن یا راه رفتن شود. از آنجایی که بخش‌های مختلف مغز نواحی و عملکردهای مختلفی را کنترل می‌کنند، معمولاً این ناحیه بلافاصله اطراف سکته است که تحت تأثیر قرار می‌گیرد. میزان مرگ و میر در سکته های هموراژیک بسیار بیشتر از سکته های ایسکمیک است.
سکته مغزی ایسکمیک – (شایع ترین – 87٪ موارد) به دلیل انسداد یک سرخرگ از یک لخته خون (ترومبوز) یا از گرفتگی عروق خونی به دلیل تصلب شرایین (سخت شدن رگ ها) ایجاد می شود. در آترواسکلروز، پلاک‌های کلسترول در دیواره‌های سرخرگ‌ها رسوب می‌کنند و قطر داخلی شریان را باریک می‌کنند (شکل 2A).
با باریک شدن شریان، خون کمتری می تواند به مغز برسد و فشار خون برای پاسخگویی به نیازهای بدن افزایش می یابد. دیواره داخلی معمولاً صاف شریان اکنون با رسوبات پلاک خشن است که باعث ایجاد سلول های خونی و تشکیل لخته می شود (شکل 2B). ایجاد لخته معمولا در رگ های خونی بزرگ گردن و پایه مغز اتفاق می افتد.
سکته آمبولیک – هنگامی ایجاد می شود که یک لخته از دیواره سرخرگ جدا شود و به آمبولی تبدیل می شود که می تواند به سمت پایین جریان خون حرکت کند تا یک شریان کوچکتر را مسدود کند. آمبولی ها معمولا از قلب می آیند، جایی که بیماری های مختلف باعث تشکیل لخته می شوند.
سکته هموراژیک – (کمتر شایع – 13٪ موارد) در اثر پارگی یا نشت یک شریان در داخل یا اطراف مغز ایجاد می شود. این می تواند زمانی رخ دهد که یک رگ خونی ضعیف پاره شود و خون در فضای اطراف مغز آزاد شود. این خونریزی ساب عنکبوتیه (SAH) نامیده می شود. می تواند ناشی از پارگی آنوریسم (شکل 2C)، ناهنجاری شریانی وریدی (AVM) یا ضربه به سر باشد.
خونریزی در خود بافت مغز به عنوان خونریزی داخل مغزی (ICH) شناخته می شود و در درجه اول توسط فشار خون بالا ایجاد می شود (شکل 2D). فشار خون بالا افزایش فشار خون است که ممکن است باعث ترکیدن شریان های کوچک در داخل مغز شود.
علائم :علائم سکته مغزی ممکن است به تنهایی یا ترکیبی رخ دهد و ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت طول بکشد. اگر شما یا اطرافیانتان متوجه یک یا چند مورد از این علائم هشدار شدید، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. آگاهی ضعیف عمومی از علائم هشدار دهنده سکته مغزی و عوامل خطر، مداخله و پیشگیری موثر از سکته را محدود می کند. حتی اگر علائم سکته مغزی ناپدید شوند، هشدار واضحی هستند که ممکن است یک سکته مغزی بزرگتر به دنبال داشته باشد.
ضعف یا بی حسی ناگهانی صورت، بازو یا پا، معمولاً در یک طرف بدن
مشکل در صحبت کردن یا درک زبان
کاهش یا تاری دید در یک یا هر دو چشم
سردرد ناگهانی و شدید
از دست دادن تعادل یا سرگیجه غیرقابل توضیح
اگر علائم سکته مغزی را مشاهده کردید، “سریع” فکر کنید و موارد زیر را انجام دهید:
صورت. از فرد بخواهید لبخند بزند. آیا یک طرف صورت آویزان می شود؟
اسلحه. از فرد بخواهید هر دو دست خود را بالا بیاورد. آیا یک دست به سمت پایین حرکت می کند؟ یا اینکه یک دست قادر به بالا بردن نیست؟
سخن، گفتار. از فرد بخواهید یک عبارت ساده را تکرار کند. آیا صحبت های او مبهم یا عجیب است؟
زمان. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بلافاصله با 911 تماس بگیرید. به زمانی که علائم برای اولین بار شروع شد توجه کنید.
حملات ایسکمیک گذرا (TIA)
گاهی اوقات سکته مغزی با سکته های کوچک به نام حملات ایسکمیک گذرا (TIA) پیش می آید که از چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد. TIA زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون به مغز به طور موقت قطع شده و سپس بازیابی می‌شود. علائم به طور کامل برطرف می شود و فرد به حالت عادی باز می گردد. TIA یک علامت هشدار مهم است. ممکن است قبل از وقوع یک سکته بزرگتر، چندین TIA داشته باشید.
مقالات مرتبط:
eeg
